کد مطلب:27688
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:41
چرا شهود علي(ع) به قرآن و جهان، امري مسلم است؟
قرآن كريم كه مهمترين كتاب آسماني است و بر ساير صحايف الهي گذشته از تصديق آنها هيمنه و سيطره و نظارت و حراست دارد: حبل ممدود خداست كه يك طرف آن كه عربي مبين است در دست مردم است و طرف ديگر آن كه منزّه از وَضْع، لغت، اعتبار، و مبرّاي از مفهوم و معناي ذهني است نزد خداي سبحان است.
اين صيحفه مُهَيْمِن با تمام بطون و تأويلها و با همه ظهور و تنزيلهايش نزد انسان كاملي چونان عليّ بن ابي طالب(ع) مشهود است؛ زيرا از رسول اكرم(ص) رسيده است كه يكي از مصاديق بارز آيه كريمه «قُل كَفي بِالله شَيهداً بينَي و بَينكم و مَن عنده علم الكتاب» رعد/43 برادرم عليّ بن ابيطالب(ع) است (نور الثقلين، ج2، ص523، ح211 و 217.) و چون معارف قرآن به طور تمام و كمال نزد عليّ بن ابيطالب(ع) است معلوم ميشود علم آن حضرت به معارف قرآني از قبيل علم حصولي نيست، بلكه از سنخهاي علم حضوري و شهودي است و از آن جهت كه قرآن كتاب تدويني خداست و جهان خارج كتاب تكويني اوست و اين دو صحيفه كاملا هماهنگ است، به نحوي كه اگر قرآن به صورت آفرينش تكويني تمثّل يابد همين جهان مشهود خواهد شد و جهان مشهود اگر به صورت كتاب تدويني تجلّي كند همين قرآن كريم ميشود، پس كسي كه به همه ابعاد قرآن علم شهودي دارد به اسرار و رموز جهان تكويني نيز علم حضوري دارد.
: آية الله جوادي آملي
حيات عارفانة امام علي(ع)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.